Ahoy daar trekkers! Hier aan wal luister ek nou so na "my mense". Onder druk en erg geknel, maar steeds wederstrewig en onsamehangend. Is dit so moeilik om saam in een juk te trek met ooreengekome doelwitte voor die oog? Is ons soos slee honde wat in die tuig baklei of soos geoefende karperde wat die vrag, bagasie en passasiers by hulle doelwit of bestemming kry? Wanneer dan gaan ons weer saamtrek deur die drif en oor die berg?
No comments:
Post a Comment